یکی از عوامل تاثیرگذار در موفقیت سازمان، نوع رویکرد یا نگرش مدیران عامل نسبت به آینده جهت تعیین استراتژی‌ها و فرآیندهاست.
هنگامی که برای تعیین سطح بلوغ سازمان، ابزارها را در یک خط کش نظام‌مند و در قالب یک مدل بررسی می‌کنیم، خیلی مهم است که الگوی نگرشی سازمان را در نوع واکنش نشان دادن و همچنین انجام اقدامات استراتژیک تشخیص دهیم.
به همین منظور سازمان‌ها را به ۳ گروه آینده‌بین، آینده گزین و آینده‌ساز تقسیم می‌کنیم. به عبارتی هر چقدر که سطح بلوغ سازمان بالاتر باشد از رویکرد آینده‌بینی فاصله گرفته و به آینده سازی نزدیک‌تر می‌شود. برعکس سازمان‌های آینده‌بین که به صورت واکنشی و بر اساس اقتضائات نسبت به وقایع واکنش نشان می‌دهند، سازمان‌های آینده‌گزین استراتژی‌محور بوده و با کمک خودآگاهی از وضع موجود سناریوهای مختلفی را برای رسیدن به وضع مطلوب در نظر می‌گیرند.
در نهایت مدیران سازمان‌های آینده‌ساز پا را فراتر نهاده و وضعیت مطلوب آینده را با داشتن یک تفکر سیستمی و استراتژیک خلق می‌کنند. لازم به ذکر است که تنها مدیرانی می‌توانند هنر آینده‌سازی را به مهارت‌های خود اضافه کنند که به جای صرف انرژی و زمان در طرح ریزی جزییات، کلیت آن‌چه میخواهند را از متخصصین آن حوزه مطالبه کنند.
