عدم توجه به تفکیک سطوح چارت سازمانی

اگر چارت سازمانی مبتنی بر رویکردهای مدیریت استراتژیک و تحلیل فرایندها طراحی شده باشد ( و صرفا یک نقاشی ساده نباشد ) ما اساسا به سه نوع شاغل برخورد می‌کنیم:

• نیروی انسانی (اپراتورها، کارگران و … ) که بیشتر قابلیت های فیزیکی شاغلین آنها مدنظر است.
• منابع انسانی ( کارشناسان، تکنسین و …. ) که بیشتر قابلیت های ذهنی شاغلین آنها مدنظر است.
• سرمایه انسانی ( مدیران، کارشناسان ارشد خبره و … ) که علاوه بر قابلیت های ذهنی دارای مهارت های مدیریت تغییر و تحول و رهبری هستند و جلب و جذب و نگهداشت آنها بسیار دشوار است.

ابزارهای مدیریت منابع انسانی الزاما باید سه سطحی طراحی شوند به عنوان مثال در فرایند انگیزش و نگهداشت کارکنان اگر به این تفکیک توجه نشود، خیلی بعید است موضوعی که منجر به انگیزه‌دادن و نگهداشت یک نیروی انسانی ( همچون سبد کالا ) میشود در یک سرمایه انسانی هم به همان اندازه رضایت ایجاد کند.